معلم عزیزم سلام!
چندین سال از روزهای مدرسه گذشته است، نمی دانم کجا هستید و چه کار می کنید. شاید هنوز با گچ و تخته روزگار می گذرانید. اما هر جا که هستید دوست دارم بدانید شما شیرین ترین خاطره دوران تحصیلم بودید.
لبخندتان، نگاهتان، حتی اخمهایتان دلنشین بود.
آن خودکار سبز خوش رنگ و آن خط زیبا که در پای مشق شبم می نوشتید: «آفرین فرزند عزیزم» و من قند توی دلم آب می شد.
اوج تنبیه در کلاس شما همان یک اخم ساختگی بود. آنقدر مصنوعی که گاهی یادتان می رفت همراه با اخم لبخند نزنید.
یادم هست چقدر با عشق و نشاط به من و همکلاسی هایم درس می دادید.
نه که معلم های دیگر تحصیلم بد بوده باشند ،نه.اما کلاس درس شما انگار ماورای هر کلاسی بود . این نظر من تنها نبود،مریم ،فاطمه،شیرین و. همه باهم ،هم عقیده بودیم.
الهی هرجا که هستید،مثل روزهای گذشته،لبخند مهربان شرح حال هر روزه تان باشد.
+روزتون مبارک معلمان عزیز
درباره این سایت